30.11.2019 – spotkanie z Jerzym Janeczkiem
Rodzice Jerzego Janeczka poznali się na robotach przymusowych w Niemczech, dlatego przyszły aktor przyszedł na świat w Itzehoe, mieście położonym na północny zachód od Hamburga, w przedostatnim roku II wojny światowej.
W 1968 roku Jerzy Janeczek ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Latem tego samego roku zagrał epizod w „Stawce większej niż życie”. W odcinku „Akcja – «Liść dębu»” w reż. Janusza Morgensterna wcielił się w postać Franza, unterscharführera SS. Do kotła zastawionego przez sturmbannführera Knocha (Andrzej Krasicki) w mieszkaniu radiotelegrafisty Hansa Weissa (Piotr Kurowski) młody podoficer SS (Jerzy Janeczek) wciąga najpierw Jankę (Barbara Burska) i asystuje przy jej przesłuchaniu, a potem otwiera drzwi kapitanowi Hansowi Klossowi (Stanisław Mikulski), przez którego zostaje zastrzelony. Zdjęcia z udziałem Jerzego Janeczka powstały w mieszkaniu kamienicy położonej na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu (filmowa kamienica jest dzisiaj siedzibą Muzeum Archidiecezjalnego), aktor spędził na planie jeden dzień zdjęciowy. Gaża za udział w „Stawce większej niż życie” stanowiła połowę jego miesięcznej pensji teatralnej (Jerzy Janeczek był już zatrudniony w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu). Dlatego nie tylko wrocławscy aktorzy chętnie przyjmowali wówczas propozycje udziału w filmach i serialach.
Nie była to jednak pierwsza rola filmowa Jerzego Janeczka. W czasie studiów zagrał żołnierza Legii Straceńców w filmie „Don Gabriel” (1966) w reż. Ewy i Czesława Petelskich i chłopaka na zabawie w „Cierpkich głogach” (1966) w reż. Janusza Weycherta. Wielką popularność i uznanie widzów przyniosła Jerzemu Janeczkowi rola w komedii „Sami swoi” (1967) w reż. Sylwestra Chęcińskiego, w której zagrał Witię Pawlaka. Podczas spotkania klubowego aktor opowiadał o udziale w zdjęciach próbnych do tego filmu, nauce jazdy konnej w stadninie ogierów w Książu, zdjęciach realizowanych w Dobrzykowicach, Lubomierzu, Czernicy, Sobótce i atelier Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu, wspominał reżysera Sylwestra Chęcińskiego, scenarzystę Andrzeja Mularczyka, scenografów Jana Grandysa i Tadeusza Kosarewicza oraz aktorów grających w „Samych swoich” – Władysława Hańczę, Wacława Kowalskiego i Ilonę Kuśmierską. Mówił także o kolejnych częściach trylogii komediowej Sylwestra Chęcińskiego: filmach „Nie ma mocnych” (1974) i Kochaj albo rzuć” (1977). Witię Pawlaka aktor zagrał także w serialu „Droga” (1973) w reż. Sylwestra Chęcińskiego (odc. 5. – „Rysopis uwodziciela).
Jerzy Janeczek grał na deskach Teatru Współczesnego we Wrocławiu, Teatru im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, Teatru Bałtyckiego w Koszalinie oraz w teatrach stołecznych (Teatr Popularny, Teatr Na Woli i Teatr Dramatyczny). W latach 70. i 80. pojawiał się na dużym i małym ekranie głównie w rolach drugoplanowych. Przez dziesięć lat pracował w Stanach Zjednoczonych, gdzie m.in., redagował gazetę polonijną i był organizatorem imprez dla Polaków mieszkających w USA. Obecnie zobaczyć go można w filmach (m.in. „Supernova”) i serialach (m.in. „Korona królów”).
Spotkanie z Jerzym Janeczkiem prowadził Bogdan Bernacki. W ostatniej części spotkania aktor rozdawał autografy, wpisywał dedykacje m.in. do monografii „Samych swoich” autorstwa Dariusza Koźlenki i pozował do zdjęć. Z wielkim zainteresowaniem bohater wieczoru klubowego przyjął planszę i komiks ze swoją rolą w „Stawce większej niż życie”, który wręczył mu Dariusz Tym, autor zeszytu.
Zapraszamy do zapoznania się z fotorelacją ze spotkania z Jerzym Janeczkiem, którą przygotowali Bogdan Bernacki, Jacek Szura, Weronika Żmudzka i Piotr Żmudzki.
