| Autor | Kronika stawkowa, czyli 50 lat minęło! |
|---|---|
manager
 |
W 1965 roku Telewizja Polska zaprezentowała dziewięć widowisk z I serii cyklu „Stawka większa niż życie”. Na decyzję o produkcji serialu filmowego wpłynęły m.in. ogromna popularność postaci Klossa i niedoskonała technicznie taśma terecordingu, na której rejestrowane były grane na żywo spektakle Teatru Sensacji. 29 września 1966 roku Zbigniew Safjan i Andrzej Szypulski złożyli w redakcji scenariusze I serii filmowych odcinków „Stawki większej niż życie”, które miesiąc później omawiane były przez członków Komisji Ocen Scenariuszy (KOS). Po uwzględnieniu zgłoszonych uwag do produkcji skierowane zostały scenariusze odcinków „Wiem, kim jesteś”, „Ostatnia szansa”, „Wielka wsypa”, „Edyta”, „Oblężenie” i „Spotkanie”, o czym będzie mowa wkrótce. Omówienie scenariuszy i scenopisów serialu filmowego znajduje się tutaj. [  ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
30-09-2016 00:15 |
|
|
manager
|
Zbigniew Safjan i Andrzej Szypulski, scenarzyści „Stawki większej niż życie”, pracowali pięćdziesiąt lat temu nad poprawkami do scenariuszy odcinków „Wiem, kim jesteś”, „Ostatnia szansa”, „Wielka wsypa”, „Edyta”, „Oblężenie” i „Spotkanie”, a pion produkcji serialu, którym kierował Mieczysław Wajnberger, przystąpił do sporządzania dokumentacji. Pod koniec 1966 i na początku 1967 roku utrwalono na kliszy fotograficznej potencjalne obiekty zdjęciowe, filmowe plenery, pojazdy, broń, radiostacje. W dokumentacji produkcyjnej, udostępnionej przez Fototekę, wskazane zostały przewidywane miejsca realizacji zdjęć do odcinków I serii: – „Wiem, kim jesteś”: Szprotawa, Pabianice; – „Ostatnia szansa”: Warszawa, ul. Bednarska; Łódź, ul. Moniuszki; dworzec Łódź Chojny; – „Wielka wsypa”: Kutno, Łask; – „Edyta”: Żagań. Kierownictwo produkcji po konsultacji z reżyserami nie zdecydowało się na większość z sugerowanych lokacji. Z miejsc utrwalonych w dokumentacji produkcyjnej filmowcy wybrali jedynie Pabianice, gdzie powstały ujęcia do odcinka „Wiem, kim jesteś”, i ul. Moniuszki w Łodzi, gdzie parę tygodni później zaaranżowano lokal Café Mocca i nakręcono ujęcia do odcinka „Ostatnia szansa”.  ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
16-12-2016 23:30 |
|
|
manager
|
Przed pięćdziesięcioma laty skierowano do produkcji scenariusze I serii odcinków „Stawki większej niż życie”. Rozpoczął się trwający ponad 30 dni okres przygotowań do zdjęć. Kierownictwo produkcji wraz z reżyserami przystąpiło do wyboru plenerów i wnętrz naturalnych, a pion scenograficzny rozpoczął prace nad aranżacją filmowych pomieszczeń i przestrzeni. Ponadto wybierano lub szyto kostiumy i gromadzono rekwizyty. W łódzkiej Wytwórni Filmów Fabularnych zarezerwowano hale zdjęciowe, w których nakręcone zostaną zdjęcia do odcinków „Wiem, kim jesteś”, „Ostatnia szansa”, „Wielka wsypa”, „Edyta”, „Oblężenie” i „Spotkanie”. Kierownictwo produkcji miało problem z zaangażowaniem 150 aktorów na kilkumiesięczny okres zdjęciowy i z uzyskaniem zgody dyrektorów teatrów na ich udział w serialu. ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
09-02-2017 17:45 |
|
|
manager
|
 Szczegóły: https://www.facebook.com/events/1278248172252062/. ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
10-03-2017 23:25 |
|
|
manager
|
Pięćdziesiąt lat temu ruszyły zdjęcia do „Stawki większej niż życie”: 13 marca 1967 roku, w deszczowy poniedziałek, ekipa pod kierunkiem Andrzeja Konica rozpoczęła realizację ujęć plenerowych do odcinka „Ostatnia szansa” z udziałem m.in. Stanisława Mikulskiego (porucznik Hans Kloss), Ewy Wiśniewskiej (Anna), Ignacego Gogolewskiego (kapitan Willi Ruppert), Mariana Łącza i Józefa Zbiróga (tajniacy w „Café Mocca”). Pierwszy klaps na planie serialu padł przy ul. Moniuszki w Łodzi. W mieszczącej się tam słynnej kawiarni „Honoratka” zaaranżowano filmowy lokal „Café Mocca”, w którym Anna spotkała się Ruppertem. Ulica Moniuszki została zamknięta dla ruchu, a obecność ekipy filmowej przyciągnęła tłumy przechodniów, co odnotował dzień później „Dziennik Łódzki”. Zdjęcia w łódzkich plenerach i wnętrzach naturalnych trwały przez pięć dni, następnie filmowcy przenieśli się do hal zdjęciowych, gdzie przez kilka tygodni pracowali nad ujęciami do odcinków I serii produkcyjnej. Trzy tygodnie wcześniej – 25 lutego 1967 roku – Zbigniew Safjan i Andrzej Szypulski złożyli w redakcji scenariusze odcinków II serii produkcyjnej („Hotel Excelsior”, „Ściśle tajne”, „Café Rose”, „Żelazny Krzyż”, „Podwójny nelson”, „Genialny plan pułkownika Krafta”). W 2011 roku historię łódzkiej „Honoratki” przypomniała „Gazeta Wyborcza” – okazją był realizowany wówczas film dokumentalny „Czarodzieje Honoratki” na podstawie scenariusza i w reżyserii Leopolda René Nowaka (zagrał w serialu dwie epizodyczne role: scharführera Wunscha w odcinku „W imieniu Rzeczypospolitej” i unterscharführera meldującego o śmierci Knocha w odcinku „Akcja – «Liść dębu»”).  ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
13-03-2017 10:30 |
|
|
manager
|
Pięćdziesiąt lat temu – w ostatniej dekadzie marca i w kwietniu 1967 roku – w łódzkim atelier trwały zdjęcia do odcinków I serii produkcyjnej „Stawki większej niż życie”. Wiesława Czapińska, reporterka tygodnika „Ekran”, obserwowała przygotowania do zdjęć i realizację ujęć z odcinka „Edyta”: Oto nasz bohater uwikłany w jedną z typowych sytuacji. Coś i ktoś mu zagraża, on to przeczuwa, przygotowuje błyskawiczny kontratak. Jakieś telefony, jakieś dzwonki, które dzwonią w odpowiedniej chwili, wreszcie skrzyp drzwi. W drzwiach staje ładna dziewczyna. — Edyta! — mówi Kloss. — Stęskniłam się za tobą, więc przyszłam. Chwila szczęścia w ramionach Klossa, jego szorstki mundur pod policzkiem, jego płowa czupryna... Dziewczyna ma nareszcie swojego Hansa. Ale nic nie zdoła uśpić czujności najdzielniejszego z dzielnych. Indaguje, domaga się wyjaśnień. Każda drobna informacja niemieckiej dziewczyny może okazać się bezcenna. Nawet nieopatrzenie wyszeptany urywek wiersza Heinego, poezji przecież zakazanej lojalnym hitlerowcom. Tę na poły liryczną, na poły sensacyjną scenkę przerywa głos operatora dźwięku: — Co tam tak skrzeczy? To chyba wózek kamery... Więc suwa się ten nieszczęsny i sterany życiem wózek tam i z powrotem. A on skrzypi niemiłosiernie. — Kółka zdałyby się nowe — szepcze operator. Nic nie pomaga — ani talk sypany na szyny, ani dodawanie ciężarów w postaci reżysera, kierownika produkcji i paru innych. Wózek ciągle skrzypi. — Może wody — proponuje ktoś. Więc leją. Trochę już lepiej. — Kręcimy! — woła reżyser. — Stęskniłam się za tobą, więc przyszłam. — Co u licha z tym wentylatorem? Szumi! Wyłączają wentylator. Znów na planie Edyta i Hans. Znów dialog, który przerywa głos operatora dźwięku: — Co tam tak puka? Wszyscy pilnie nasłuchują. Wreszcie okazuje się, że to adapter. Chodzi sobie cicho, tyle że stuka. Ale i kamera terkocze zbyt głośno. — Absolutna cisza jest tylko w grobie — obwieszcza sentencjonalnie ktoś z ekipy. Co robić z tymi hałasami? Reżyser wpada na genialny pomysł. Włączyć adapter — niech gra. Będzie nastrój i zagłuszy niepowołane dźwięki. Reżyser Andrzej Konic wsparty o framugę drzwi filmowego pokoju śledzi uważnie Edytę i Klossa. Omawia kolejne ujęcia. Czeka na propozycje. Czuje się tu nie gorzej niż w studiu telewizyjnym. Fotoreportaż z planu dla tygodnika „Ekran” przygotował Tadeusz Kubiak. Na zdjęciach widzimy reżysera Andrzeja Konica i aktorów grających w „Edycie”: Aleksandrę Zawieruszankę, Stanisława Mikulskiego i Andrzeja Herdera. Z kolei na fotografii z archiwum Andrzeja Konica obserwujemy członków ekipy pracujących na planie zdjęciowym. Kobieta w sweterku odwrócona plecami to Helena Białecka, sekretarka planu i asystentka reżysera, a mężczyzna w kraciastej koszuli to Antoni Wójtowicz, autor zdjęć.  ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
25-04-2017 17:45 |
|
|
Jarek
|
Ja tylko z kronikarskiego obowiązku uzupełnię post managera. Zamieszczony werk pochodzi z planu odcinka "Spotkanie". Oprócz wspomnianych Antoniego Wójtowicza i Heleny Białeckiej widać na nim również operatora kamery Henryka Depczyka (patrzy w kamerę), asystenta operatora Jerzego Majaka (tyłem, trzyma centymetr) oraz aktora Zygmunta Zintla (pierwszy z prawej, gasi papierosa). ------ |
|
29-04-2017 15:18 |
|
|
manager
|
Jarek, bardzo dziękuję za uzupełnienie opisu. Każdy członek ekipy, szczególnie uwieczniony na zdjęciach z planu, zasługuje na wymienienie z imienia i nazwiska. Jak wiemy, mieszkanie Ringów wybudowane zostało w łódzkim atelier. W archiwum Andrzeja Konica jest też inne zdjęcie pochodzące z planu odcinka „Spotkanie”, o czym świadczy charakterystyczna patera na ścianie. Czy można ustalić, kim są te zagadkowe postacie? ------ „Piąstkę to ty masz nie najgorszą, Hans…” |
|
29-04-2017 17:45 |
|
|
Pedro Gomez
|
Człowiek w fotelu to z całą pewnością Andrzej Konic. ------ Chodzi o sprawę |
|
01-05-2017 16:00 |
|
|
Jarek
|
Zgadzam się z Tobą, Pedro. Na drugim planie - nie jestem tego pewien, zdjęcie jest trochę niewyraźne - ale może być mistrz oświetlenia, Tadeusz Zając. Jeszcze jedno uzupełnienie do opisu wcześniejszego zdjęcia - pierwszy z lewej na nim to wózkarz, Stefan Kowalski (stoi na drugim planie, za A. Wójtowiczem). ------ |
|
01-05-2017 18:22 |