Autor | Muzyka w serialu |
---|---|
Modrzew
|
Jeżeli mnie słuch nie myli, to drugim walczykiem granym w Café Ingrid (odc. 2 - „Hotel Excelsior”) jest walc Opowieści Lasku Wiedeńskiego op. 325 (Geschichten aus dem Wienerwald) autorstwa Johanna Straussa młodszego. ------ Nejlepší kaštany jsou na náměstí Pigalle. Zuzana je ráda jen na podzim. |
09-10-2015 19:52 |
|
Modrzew
|
Okrutne pudło! Widać, że za mało słuchałem :) Dzisiaj odkryłem właściwy walc. Poniżej dane na temat utworu. Walc "Brzózka" (Берёзка), kompozytor Eugeniusz Michajłowicz Drejzin (Евгений Михайлович Дрейзин), ur. 11 (23) sierpnia 1878 r. - zm. 4 lutego 1932 r. Wersja na akordeon Druga wersja na akordeon Wersja "wieloinstrumentalna" A tutaj coś o kompozytorze (po rosyjsku): Евгений Михайлович Дрейзин ------ Nejlepší kaštany jsou na náměstí Pigalle. Zuzana je ráda jen na podzim. |
22-10-2015 14:05 |
|
Pedro Gomez
|
Modrzew, tym razem trafiłeś w punkt. Tym większe brawa, że motyw w serialu leciutko zakrawa na "wariację na podstawie" namierzonego przez Ciebie utworu, na szczęście wszystkie kluczowe elementy zgadzają się na 100%. Brawo! ------ Chodzi o sprawę |
24-10-2015 21:36 |
|
BoBer
|
Modrzew, gratuluję pasji i bezbłędnego rozpoznania! Tekst o muzyce w serialu został uzupełniony. ------ — Kto panu to mówił? — Mój przyjaciel Teodor. — Pański przyjaciel ma dobre informacje. |
25-10-2015 10:55 |
|
BoBer
|
Drobiazg muzyczny z odcinka „Ściśle tajne”, który umknął naszej uwadze: podczas pakowania paczki do domu Puschke pogwizduje walc „Nad pięknym, modrym Dunajem” Johanna Straussa syna. ------ — Kto panu to mówił? — Mój przyjaciel Teodor. — Pański przyjaciel ma dobre informacje. |
09-11-2015 23:25 |
|
Pedro Gomez
|
A właśnie miałem zacząć oglądać serial pod tym kątem. :) Kolejna cegiełka ------ Chodzi o sprawę |
10-11-2015 11:14 |
|
jhbsk
|
Walc ten pojawił się swego czasu w konkursie nieustającym. ------ – W Paryżu nojlepsze kasztōny sōm na placu Pigalle. |
10-11-2015 13:44 |
|
Modrzew
|
W odcinku "Hasło" pod koniec rozmowy Klossa i Vormanna przy stole bilardowym słychać jakąś muzykę. Pojawia się ona tuż przed ostatnią kwestią Vormanna: Musisz więc dbać o moje życie jak o własne. Muzyka jest ledwie słyszalna, że o rozpoznawalności nie wspomnę. ------ Nejlepší kaštany jsou na náměstí Pigalle. Zuzana je ráda jen na podzim. |
11-11-2015 09:39 |
|
BoBer
|
Jacek Szczerba Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz: pamiętnik melomana. Od II RP do Polski Ludowej Fragment wywiadu kompozytora dla tygodnika „Ale historia”, dodatku do „Gazety Wyborczej”, z 22 lutego 2016 roku: Muzykę muszę najpierw usłyszeć w wyobraźni, najlepiej główny motyw towarzyszący bohaterowi, i zwykle komponowanie zaczynałem właśnie od niego, siedząc przy fortepianie. Przy „Stawce większej niż życie” starałem się, żeby to nie było lekkie, w dur, tylko groźniejsze, w moll, i dynamiczne. Potem przetwarzałem „usłyszany” motyw na różne sposoby. Pisałem partytury na orkiestrę. Dla mnie ktoś, kto pisze melodyjkę na samą gitarę, nie jest kompozytorem. Dlatego studiowałem partytury mistrzów, także symfonicznych, poznawałem, jak się pisze na orkiestrę smyczkową, jak na blachy, jak na drzewo. Poznawałem skalę instrumentów. Źródło: „Ale Historia”. ------ — Kto panu to mówił? — Mój przyjaciel Teodor. — Pański przyjaciel ma dobre informacje. |
01-03-2016 21:30 |
|
BoBer
|
Odcinek „Spotkanie”. Inga Ring podchodzi do okna, co oburza Schenka, który stwierdza, że wczoraj u Posnerów znaleźli broń i że chodzą po mieszkaniach. W tym momencie słychać, jak oddział polskich żołnierzy śpiewa równym chórem wioski słomiany dach. Jest to zatem „Oka” (muz. Stefan Turski, sł. Leon Pasternak), pieśń 1 Dywizji im. Tadeusza Kościuszki. ------ — Kto panu to mówił? — Mój przyjaciel Teodor. — Pański przyjaciel ma dobre informacje. |
31-03-2016 00:00 |